INLEIDING:
Gedurende mijn werk als product ontwerper in de Verenigde Staten, kwam ik via het “Wooden Boat magazin” al lezende in contact met de ontwerpen van William Atkin ( USA 1882-1962). De relatieve eenvoud alsmede de klassieke uitstraling van zijn ontwerpen spraken mij aan. Dit speelde zich af rond 1990. Tekening is toen gekocht, ontwerp nr. 408 “Wakeful” een V-bodem 20 voet runaboat. Het duurde echter tot 2010 voordat ik, reeds ver in mijn pensionering, daadwerkelijk met het project begon. Een ontmoeting met Hans Detmers die toen net met de afbouw van zijn “Herreshoff”bezich was, heeft het laatste zetje gegeven!
Al bij aanvang van de bouw, ik was inmiddels de zeventig gepasseerd, was het mij duidelijk dat ik de grondvorm van Atkin zou gebruiken maar het bootje om zou vormen tot iets drijvends wat meer aan mijn bedoelingen en wensen zou beantwoorden! Ging ik geld in het water smijten of lukte het mij ook iets moois te maken! Ik laat de beoordeling graag aan de jury over.
Als eerste is het vrijboord met 4 inch verhoogd, dit om een diepe kuip voor mijn kleinkinderen te creëren, en….. omdat een bakdek kruisertje op het programma stond, de “looks” belangrijk waren zo niet het allerbelangrijks.
Atkin bediende zich van een vlakke spiegel (ease of making), dit werd een gebogen spiegel, leuker om te maken en ziet er ook beter uit. Ook het aangehangen roer werd weggelaten en vervangen voor een doorgestoken roer van het WESER type met een twist ( zie Waterkampioen 4 van 2001, verandering op de redactieboot). Gevolg, een makkelijk sturende boot die rechtuit varende nauwelijks correctie behoefd. Ook de motor is 1,5 mtr. Naar achteren verplaatst dit om goede balans met de geplande zwaardere voor-opbouw te verkrijgen. E.e.a. heeft geresulteerd in een mooi recht op de waterlijn liggende boot.
Het allerbelangrijkste was het uitslaan van de HULP spanten, en voor mij de bijgeleverde offset-lijst. Atkin gebruikt in zijn tekeningen een BASELINE, daarvan uitgaande was het maken van de spanten zogezegd, “een fluitje van een cent”! Wel kwamen de tekeningen in 1937 van de tekentafel met als gevolg dat kleine afwijkingen gecorrigeerd moesten worden, een oude wasknijper was meestal voldoende.
Kundigheid/ervaring van de bouwer: Deze bouwer is vanuit het niets begonnen, tenminst als we spreken over bootjes. Wel is uw bouwer een volledig opgeleide instrumentmaker, het beste beeld wat ik daarbij kan schetsen is de bijna uitgestorven kaste van “Blauwkielen” zo bekent ten tijde van Professor Lorentz, die nodig waren om zijn prachtige experimenten te doen!
Bel-Ami is vervaardigd “single handed”, d.w.z. er is nooit een tweede hand behulpzaam geweest om de bouwer bij te staan. De bouwer was eigenwijs genoeg om dat ook niet te willen!
Als werkplaats was mijn garage beschikbaar wat een ruimte verschafte van ongeveer 4 bij 7.30 mtr. Krap, maar het lukte! Eerst zijn van multiplex vloerplaten twee U-vormige kokers gemaakt die als bouwframe moesten dienen. Elke koker was voorzien van 4 zware rollen zodat tijdens de bouw de boot enigszins van voor naar achter kon bewegen, zodat werken aan de achterplecht en steven mogelijk werd. Na het vervaardigen van de hulp-spanten zijn deze met 50 centimeter tussenruimte op de kokers geplaatst. Als instrumentmaker was ik vertrouwd met nauwkeurigheid, u begrijpt, daar mocht niets aan mankeren.
Voor de romp zijn RED CEDAR delen gebruikt van 16 bij 80 mm. De zijden van de delen heb ik hol-bol gefreesd dit niet alleen om de romp mooi te laten stroken, maar ook om mogelijkerwijs zo min mogelijk met plamuur bezig te moeten zijn! Plamuren staat niet op mijn lijst van favorite hobby’s!
Na het beplanken van de romp is de kiel vervaardigd en passend gemaakt, echter niet definitief bevestigd. Vervolgens is de romp voorzien van twee lagen glasdoek, volledig gedrapeerd over de romp en vast gezet. Op deze wijze was “single handed”goed te doen. Na het glasdoeken is de kiel met twee schroeven gepositioneerd en vervolgens vast gelamineerd.
De boeg is wat de Amerikanen een “Valse boeg noemen” d.w.z. Alle delen zijn op een gelamineerd boeghout, als deel van de kielbalk, bevestigd en er is pas in de afwerkingsfase een mahoniehouten boeg opgelamineerd.
Het koste wat hoofdbreken, maar is prima gelukt. Vier staande palen, bevestigd aan de dakbalken van de garage, daaraan vier trailerliertjes gemonteerd. De romp omwikkeld met hijsband en vervolgens opwikkelen en af wikkelen. De boot ging om als een worstje op de barbecue met slechts een paar centimeter ruimte tussen vloer en plafond. Operatie keren gelukt zonder extra handen en eindeloze discussie!
Het inhijsen van de dieselmoter is op ongeveer dezelfde wijze gegaan.
Eenmaal rechtop, is het bakdek gedeelte gebouwd en vervolgens zijn de hulpspanten verwijdert en is de binnenzijde van de romp met twee lagen glasdoek bekleed, Daarna zijn de schotten en spanten ingelamineerd alsmede de dieseltank. Tot op heden een goede keuze!